De Woestijn van Tabernas
Ik woon hier nu al jaren, maar toch is een daguitstap naar de Desierto de Tabernas één van mijn absoluut favoriete excursies. Dat komt omdat de tour zo ongelooflijk gevarieerd is. De kleine avonturier in mij geniet dan van een dagje uit in een extra grote speeltuin.
Mijn aanrader is om de woestijn te verkennen in de vorm van een rondleiding: te voet, in een jeep of op de rug van een ontspannen paard.
Vooral de Tabernas Desert Tour van het Malcaminos-team is een aanrader. Op deze begeleide routes kom je alle geheimen te weten van de enige woestijn van Spanje. Eigenlijk is het zelfs de enige woestijn in heel Europa. De Malcaminos werken niet alleen in de woestijn van Tabernas, maar ze wonen er ook. Daardoor kennen ze deze prachtige uithoek van Almería dan ook op hun duimpje. Zonder de Malcaminos en hun cheffin Cristina zou je echt verloren zijn. Rijden in de woestijn van Tabernas met een particulier voertuig is namelijk ten strengste verboden en trouwens niet zonder gevaar. Wandelen in de woestijn van Tabernas is een geweldige ervaring, maar aan dat tempo zal je niet veel zien … tenzij je een marathonloper bent 🙂
Zet je dus comfortabel achterin de jeep, terwijl Cristina je alles vertelt over het ontstaan en de geschiedenis van de woestijn van Tabernas. Telkens wanneer je aan een interessante plek komt, legt ze je uit wat je eigenlijk ziet … Meestal moet je je ogen werkelijk de kost geven om de wonderen te ontdekken. Maar de trip bestaat uit meer dan alleen maar achterover leunen, luisteren en relaxen. Voor de spannendste momenten moet je even uitstappen. Dan zijn er dingen om te voelen, te proeven en waar te nemen met al je zintuigen. Geef toe, dat is interessanter – en leuker – dan er gewoon langs te rijden.
De onovertroffen woestijntocht met Malcaminos kost € 35,00 per persoon en is zijn geld dubbel en dwars waard!
Heb je ooit een berg aangeraakt die gewoon afbrokkelt onder je vingers?
Zelfs met veel fantasie is het moeilijk om je zoiets voor te stellen, maar de kurkdroge woestijn van Tabernas heeft het grootste deel van zijn bestaan onder water doorgebracht. Miljoenen jaren geleden bedekte de Middellandse Zee de bergen nog volledig. Sporen van de vroegere zeebewoners zijn vandaag nog in de zandlagen te vinden. Overal in de rotsen tref je fossielen aan van mosselen, zeesterren en andere zeedieren. Daar zijn ze eeuwenlang bewaard gebleven.
Waarschijnlijk vraag je je nu af waarom de zee zich allang heeft teruggetrokken en welke schatten ze nog meer heeft achtergelaten. Cristina en haar team leggen je dat graag uit tijdens de tocht door de woestijn van Tabernas. Ik kan je alvast verklappen dat het superspannend is! Maar ik mag ook niet te veel op voorhand vertellen 😉
Zelfs zonder fossielen zijn de bergen zeker het bekijken waard. De afzonderlijke lagen sediment zijn gemakkelijk te herkennen, zelfs voor het ongeoefende oog. Op het eerste gezicht lijken de bergen in de woestijn massief te zijn. Maar als je het gesteente van dichtbij bekijkt, terwijl je het vast in de hand houdt, blijkt dat de “rots” gewoon tussen je vingers verbrokkelt. Dat komt omdat de bergen voornamelijk uit zand bestaan. Miljoenen jaren van blootstelling aan regen en wind hebben sensationele vormen gecreëerd die lijken op een reptiel, een schaakbord of de kop van een schildpad. Deze metershoge zandcreaties turen van bovenop een berg naar jou beneden. De woestijn van Tabernas is duidelijk één van de meest fascinerende landschappen van Europa. Dat is dan ook een goede reden waarom deze streek een toevluchtsoord is voor veel geologen en andere ontdekkingsreizigers … en toeristen die, zoals ik, soms gewoon behoefte hebben om hun ontdekkingsdrang een beetje te botvieren.
Oef! Heb ik dat goed begrepen? Je wil dat ik planten eet?
Je zal misschien denken dat in deze barre omstandigheden geen leven mogelijk is. Dat is maar schijn! Ondanks het hete en droge klimaat bruist de woestijn van Tabernas van flora en fauna. Planten en dieren zijn vaak echte overlevers en beter in staat zich aan te passen dan mensen. Hier groeien dan ook enkele uiterst eigenaardige planten die zich aan het vijandige klimaat hebben aangepast. Je vindt hier bijvoorbeeld struiken met doornen om de dieren, en helaas ook mezelf, op afstand te houden. Ze zien er zó droog uit dat je denkt dat er onmogelijk nog een sprankje leven in kan zitten. Maar deze kleine bodembedekkers leven van het stijgende grondwater; omdat het bijna nooit regent, is er geen aanvoer van boven.
e vindt hier ook het typisch Andalusische espartogras en verder oleander, tijm, cactusvijg en een hele reeks “parasitaire planten”. Cristina zal je vertellen dat ze hun wortels vastzetten op andere planten om aan voedsel en water te komen. Vandaar dat ze parasieten worden genoemd.
En terwijl Cristina in haar 4×4 zonder blikken of blozen door de ramblas van de Tabernas scheurt, zal je af en toe een witte plas ontdekken, ook al heeft het niet geregend. Dat is het stijgende grondwater waar ik het al over had. Nu vraag je je vast af waarom dat water wit is, of niet soms? Achter dat antwoord ben ik zelf op een pijnlijk duidelijke manier gekomen: Cristina zei me om met mijn vinger over het blad van een vetplantje te wrijven en daarna mijn vinger af te likken; anders gezegd, om aan de plant te likken. Puur zout! Zelfs nu gruw ik nog van de smaak. Maar ik begreep het meteen HOE ZEER de flora en fauna zich hier eeuwenlang hebben moeten aanpassen om te overleven. Het weer in de woestijn van Tabernas, de hitte, de zon, de droogte en dan dat slinkende beetje door en door zoute water … Niet bepaald de beste voorwaarden om te groeien en bloeien.
En nu we het toch over leven hebben; vervallen ruïnes, een windmolen en een zoetwaterkanaal zijn stille getuigen dat hier ooit mensen woonden, ook al was dat niet helemaal vrijwillig.
Tussendoor een beetje Spaanse geschiedenis
In de tijd dat de eerste mensen zich in deze streek vestigden, was de woestijn nog niet wat ze nu is. Het was definitief een onvriendelijk gebied, maar tegelijk ook waardevol, zelfs al was de geleidelijke verandering duidelijk waarneembaar. Het was vijandig omdat het grondwater zout was en de klimatologische omstandigheden uiterst complex.
Wanneer en waarom vestigden de mensen zich dan in de woestijn van Tabernas, als overleven hier zo moeilijk was?
Om dat te beantwoorden, moeten we een korte reis maken naar het einde van de 15e en het begin van de 16e eeuw in de Spaanse geschiedenis. Toen kwam er een einde aan de Spaanse herovering en de Moren, die op het Iberisch schiereiland woonden, werden gedwongen zich tot het christendom te bekeren. Sommigen van hen vluchtten naar de woestijn om aan pesterijen en onderdrukking te ontkomen. Verscholen tussen de bergen stichtten ze kleine dorpjes waar ze probeerden een nieuw leven te beginnen.
Deze mensen bezaten een uitgebreide kennis over watergebruik; iets dat ze over de generaties hadden opgebouwd. Ze wisten hoe ze een systeem moesten bouwen om het schaarse (regen)water om te leiden en op te slaan. Dat water gebruikten ze om hun akkers te irrigeren zodat ze er tarwe konden verbouwen. Regenwater, dus zoet water, was als goud voor de woestijnbewoners.
Maar toen de omgeving steeds meer veranderde in de woestijn die we vandaag kennen, toen de regenval geleidelijk afnam, en uiteindelijk helemaal stopte in het begin van de 20e eeuw, verlieten de mensen de Desierto om nooit meer terug te keren.
De woestijn van Tabernas: Een paradijs voor alles wat kruipt en vliegt
Het grootste dier dat je in de woestijn tegenkomt is de fennekvos. Hij is ongeveer zo groot als een grote kat of een kleine hond – dus in feite is hij niet echt groot en angstwekkend.
Waar de meeste mensen echter bang voor zijn, zijn slangen. Onterecht, naar mijn mening, want dit zijn beslist geen agressieve, moordende monsterslangen 😉
Slangen hebben slechts één natuurlijke vijand: de slangenarend. Als de Slangenarend een slang vangt en dan met die prooi in zijn klauwen in de lucht opstijgt… dat is gewoon een adembenemend om naar te kijken.
En omdat de woestijn het thuis is van ontelbare insecten, zijn er veel vogelsoorten. Hier haalt een vogelliefhebber zijn hartje op … Een opvallend mooie vogel die je hier aantreft, is de bijeneter. Zoals de naam doet vermoeden, eet hij bijen, maar hij houdt ook van afwisseling. Zodoende staan er geregeld wespen, libellen en sprinkhanen op zijn menu. Kijk maar naar de foto! Is hij niet prachtig? Na het broedseizoen hebben we er zo veel in onze streek, en ik zou ze de ganse dag kunnen bewonderen.
De woestijn van Tabernas:
filmset en locatie
Als Cristina haar iPad tevoorschijn haalt, betekent dit het einde van de rit, maar niet zonder een laatste hoogtepunt. Nu krijg je een introductie in de filmgeschiedenis. Niet alleen de woestijn, maar de hele provincie Almería is eigenlijk één enorme filmlocatie. In de jaren zestig en zeventig maakten regisseur Sergio Leone en filmcomponist Ennio Morricone tezamen met hun team veel Spaghetti Western films in Tabernas Spanje. De drie westerndorpjes die nu nog te bezoeken zijn, dateren uit deze periode. Hier, in het Wilde Westen van Tabernas Almería, begon Clint Eastwood zijn carrière (nadat Charles Bronson te duur was geworden voor de Dollars Trilogie). En het deuntje van “Once Upon a Time in the West” zal voor altijd in je hoofd blijven hangen 🙂
Cristina’s werk zit erop, en we gaan het nu over de western hebben. Of toch bijna … Er is nog één dingetje. Sinds kort biedt Malcaminos ook een Tabernas Desert Horse Riding Tour aan. Voor het echte cowboy-gevoel raden we je deze woestijnrit zeker aan.
Wil je nog een kleine anekdote horen over de Tabernas, de hotspot voor Hollywood?
Tijdens één van mijn online cursussen ontmoette ik onlangs Helen. Ze vertelde me dat haar grootmoeder hier vroeger woonde. Maar dat is nog niet alles. Haar oma heeft Sean Connery ontmoet op de luchthaven van Almería, de dichtstbijzijnde luchthaven van Tabernas. Stel je voor! Voor één keer stond ik met mijn mond wijd open van verbazing te luisteren. Hij kwam hier wel vaker voor opnames, bijvoorbeeld voor de James Bond film “Never Say Never Again”. Ook voor de opnames van Indiana Jones and the last Crusade kwam hij naar Tabernas.
Er zijn hier nog meer kaskrakers gefilmd … “Lawrence of Arabia” met Peter O’Toole, “Game of Thrones” en – hou je vast voor een geweldige verrassing – bijna alle films van Bully Herbig werden hier gefilmd. Hm … Die laatste ken je waarschijnlijk niet, maar in Duitsland is hij net zo populair als Geert Hoste. En Helge Schneider gaf een paar jaar geleden een concert! Is dat nog een Duitse cabaretier die je niet kent? “Waarom vertel je me dit in vredesnaam”, hoor ik je denken. Omdat op het concertticket een foto stond van hem aan een galg, en die foto is hier in Tabernas in Fort Bravo gemaakt. Sindsdien droom ik ervan dat de Duitse rockgroep The BossHoss dit voorbeeld volgt met een concert in Fort Bravo. De cowboyhoeden hebben ze al, dus je weet maar nooit … In feite heb ik het management al aangeschreven. Maar ze wilden vooraf geld zien, waarschijnlijk als zekerheid. En in Tabernas vind je veel, maar geld ligt er niet voor het grijpen. Toch blijf ik hopen, je weet maar nooit 🙂
Maar ik dwaal helemaal af. Laten we teruggaan naar de western dorpjes en wat ze te bieden hebben.
Welk westerndorp biedt wat?
Fort Bravo in Tabernas is het enige overgebleven westerndorp dat nog geregeld wordt gebruikt voor het maken van films. De filmset is dan ook in zeer goede staat. In de saloon kan je genieten van een whisky terwijl je toekijkt hoe luchtig geklede dames hun benen naar de Cancan zwaaien terwijl buiten cowboys rondrijden. En dan ineens wankelt er een gewonde cowboy de saloon binnen. Hij is geraakt door een kogel. En … ACTION! Voor je het goed en wel beseft, zit je midden in één van de beroemde Tabernas-woestijnfilms 🙂
Elk jaar in oktober wordt op het uitgestrekte terrein van Fort Bravo het Tabernas Western Film Festival gehouden. Van de vele acteurs die het festival in de Tabernas woestijn bezoeken, zijn er een groot aantal sterren uit de vroegere Spaghettiwesterns. In 2018 verwelkomde het comité de nog altijd schitterende Claudia Cardinale.
De toegangsprijs voor Tabernas Fort Bravo ligt rond de €20 p.p. en is inclusief een rit in de postkoets. Echte westernliefhebbers geven dat bedrag graag uit. Ze begrijpen dat het runnen van een faciliteit als deze een behoorlijk pak geld kost.
Kijk eens naar deze video voor een eerste kennismaking.
OASYS Mini Hollywood in Tabernas is een pretpark voor de hele familie met een westerndorp, een zwembad en een dierentuin. De filmset is in buitengewoon goede staat. Als je houdt van westernshows kom je hier zeker aan je trekken. Elke dag is er een bankoverval met alles erop en eraan: eerst belandt de overvaller achter de tralies, dan aan de galg … tot zijn handlangers hem bevrijden. Dat natuurlijk gaat gepaard met een letterlijk knallende schietshow. Het is een spektakel dat je niet snel gaat vergeten. Verder is er een grote tentoonstelling van originele filmrekwisieten en een westernmuseum.
In deze promo video krijg je alvast een voorsmaakje.
De toegangsprijs ligt hier iets hoger dan bij Fort Bravo, maar het park heeft veel te bieden aan gezinnen. Hier kan je gemakkelijk een hele dag doorbrengen.
Zoals de naam al suggereert, liet niemand minder dan Sergio Leone dit dorp bouwen voor zijn films. Bud Spencer en Terence Hill waren hier ook om een film te maken. Vandaag is het jammer genoeg het meest verlaten van de overblijvende westerndorpen. Maar de toegangsprijs van €12 is een stuk lager dan in de andere dorpen.
Je kan trouwens te paard een mooie tocht door het dorp maken; eenmaal in het zadel krijg je meteen dat westerngevoel!
Terence Hill ontving een prijs voor zijn werk in Almería en was te gast op het Almería Western Film Festival.
En wat is er nog meer te zien in Tabernas, afgezien van de woestijn?
Men zegt wel eens dat een reis zijn eigen beloning is. Dus hebben we een geheime manier bedacht om naar Tabernas te reizen.
In de Cortijo geef ik je de routebeschrijving met een helpend handje van Google. Het is een heel klein weggetje dat op het eerste gezicht niet zo aantrekkelijk schijnt. Totdat je ontdekt dat het leidt door een prachtig, afwisselend landschap. Je rijdt door een oud tunneltje, dwaalt van het rechte pad af om vervolgens als een waaghals door de Rambla te razen. Maak je geen zorgen, dat duurt maar even! … en trouwens: tot nu toe is geen van onze gasten iemand op deze weg tegengekomen. Ik denk dat zelfs sommige van de inwoners van Tabernas de weg niet eens kennen 😉
Wanneer je vanuit Polopos (klinkt dat niet als een Grieks woord?) via deze prachtige route door de ongerepte natuur in Lucainena aankomt, kan je even stoppen bij de oude ijzersmelterij voordat je je weg vervolgt naar Tabernas.
De ovens zijn in goede staat. Je krijgt een realistische indruk van hoe men hier vroeger werkte. Het verwerkte ijzer werd vanuit de nu gesloten haven van Agua Amarga over de hele wereld verscheept. Dat weggetje waarover je gereden hebt, is eigenlijk de voormalige spoorlijn die naar de haven leidde. Het is omgevormd tot een “Via Verde”, een fiets- en wandelpad dat je door een paradijselijke stukje land voert.
Het dorp Tabernas: overheerlijke lunchgerechten
Met zijn 3.700 inwoners heeft Tabernas eerder het karakter van een slaperig dorpje. Ga maar niet op zoek naar winkeltjes, want op dat gebied heeft het plaatsje eigenlijk niet veel te bieden. Wel zijn er de overblijfselen van het Alcazaba, een Moors fort, dat hoog op een heuvel ligt. Helaas is het ten prooi gevallen aan een aardbeving en bijna volledig verwoest. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht op de Tabernas-woestijn en de verschillende filmsets.
Verderop in het dorp is een kleine brug. Vlak ernaast is Bar El Puente, mijn absoluut favoriete bar en een echte insider tip. Hier kan je een heerlijke lunch eten voor een uiterst redelijke prijs. Meestal kost het eten maar €10, en dat is inclusief wijn! Af en toe serveren ze echte Almeríaanse traditionele gerechten. Het is misschien niet het gezondste wat Almería te bieden heeft, maar geloof me op mijn woord, je likt duimen en vingers af. En de service is ongeëvenaard: de baas is één en al glimlach en serveert het eten met dezelfde passie die zijn vrouw voor het koken heeft. Ik moet altijd terugdenken aan een lunch die ik hier met 2 bloggers had: de baas serveerde een onophoudelijke stroom van eten en we moesten alles proberen. Het resultaat was dat op onze rit terug de auto een beetje doorzakte omdat hij zo overladen was. Maar binnenin zaten drie vrouwen die heel tevreden glimlachten 🙂
Oro del Desierto: biologische olijfolie op zijn best
Tijdens je reis van Mojacar naar Tabernas is het je misschien al opgevallen dat de weg wordt afgezoomd door olijfgaarden. Het “Goud van de Woestijn”, één van ’s werelds beste biologisch geproduceerde extra olijfoliën van eerste persing, wordt hier in de oliemolen Almanzara de Tabernas geproduceerd door de familie Alonso. En voor dat goud hebben ze al verschillende onderscheidingen verdiend. Dat schenkt veel voldoening, ook al is het wat aan de late kant. Vroeger heeft het hele dorp de grootvader uitgelachen omdat hij het idee van biologische olijfolie had geopperd. Biologische landbouw was toen niet echt in de mode in dit gebied. En om eerlijk te zijn, is dat nog altijd niet zo 😉
Wat ik absoluut fascinerend vind, is dat zelfs het kleinste beetje van de oogst wordt gebruikt. Voldoet iets niet aan de eisen van de topproducten, dan wordt het aan de dieren gevoerd of als compost gebruikt. Zelfs de pitten worden verwerkt tot pellets voor verwarming. Als dat niet duurzaam is, weet ik het ook niet meer!
Dit alles en nog veel meer kom je te weten in het museum “Oro del Desierto”, waar de drie heren Alonso je met plezier het verschil uitleggen tussen de productie van vroeger en nu. De inkom is gratis en het spreekt vanzelf dat je alle verschillende olijfoliën kan proeven. En als klap op de vuurpijl is er ook nog het Oro del Desierto Restaurante. Eigenlijk is een restaurant hier de logica zelve .
Uiteraard is de familie blij als je een fles Tabernas olijfolie koopt om mee naar huis te nemen. Zo financieren ze tenslotte de informatieve, gratis rondleidingen. Mijn persoonlijke tip: de olijfolie “Coupage” van Arbequina, Hojiblanca en Picual. Maar proef zelf en laat me weten welke jij het lekkerst vindt.
Central Solar de Tabernas
Duurzaamheid is de laatste jaren niet alleen in de mode gekomen door de familie Alonso. Het Plataforma Solar de Almería is één van ’s werelds grootste onderzoeks-, ontwikkelings- en testcentra voor zonne-energietechnologie. En daar is een goede reden voor. Het weer in Tabernas heeft namelijk gemiddeld niet minder dan 3.000 zonuren per jaar. Op het ruim 100 hectare grote terrein is meer dan 20.000 vierkante meter aan zonnepanelen geïnstalleerd.
Wil je dieper in het onderwerp duurzame zonne-energie duiken? Dan vind je hier een informatiecentrum, lezingen en een rondleiding door de installatie met de nodige uitleg.
Circuito de Nueva Andalucía: Het zonnigste circuit van Europa
Krijg je knikkende knieën bij de gedachte aan massa’s paardenkrachten? Dan is het Circuito de Nueva Andalucía iets voor jou. Dit is het circuit met de meeste zonuren van Europa.
Hier worden producten getest en reclamespotjes opgenomen. En hier geven onze motorrijders graag plankgas. Elk jaar in januari kijken we uit naar onze motorgroepen en ZIJ kijken uit naar onze regio, het landschap en één van de beste racecircuits van Europa. Hiertegen verdwijnt het circuit van Spa in het niet 😉
Bovendien kom je het onderwerp pk’s op bijna elke hoek tegen. Als je in de provincie Almería rondrijdt, kom je onvermijdelijk zogenaamde “Erlkönigen” tegen, prototypes van auto’s die onherkenbaar zijn gecamoufleerd. Bijna alle automerken testen grondig hun auto’s, motoren, vrachtwagens alles wat verder nog vier wielen en een motor heeft. Maar hoe goed de wagens ook gecamoufleerd zijn, de geoefende ogen van de plaatselijke bevolking weten altijd precies welk merk een nieuw model aan een vuurproef onderwerpt.
En daarmee zijn we aan het einde gekomen van een lange dagtocht met de belangrijkste bezienswaardigheden in Tabernas.
En daarmee zijn we aan het einde gekomen van een lange dagtocht met de belangrijkste bezienswaardigheden in Tabernas.
Nog een kleine extra tip voor je reis van Mojacar naar de Tabernas woestijn
Er zijn een paar dingen om in gedachten te houden voor deze dagtocht:
- Stevige schoenen zijn een must. Voor één keer kan je je slippers thuislaten
- Neem contant geld mee; dat is de beste manier om voor de Jeep Tour te betalen
- Neem ook voldoende water mee. Het wordt hier bloedheet! Punt uit.
- Boek de Malcaminos Jeep Tour op voorhand.
Feiten en cijfers over de Tabernas-woestijn
Tabernas en de gelijknamige woestijn liggen in de provincie Almería in Andalusië. Hier volgen een paar feiten op een rijtje:Ligging:
ingeklemd tussen de Sierra de Alhamilla en de Sierra de los Filabres
Oppervlakte:
ongeveer 280 km²
Neerslag:
gemiddeld 240 mm per jaar
Aantal uren zonneschijn:
ongeveer 3.000 per jaar
Temperatuur:
van -5°C tot +50°C (23 °F tot 122 °F), afhankelijk van het seizoen
